Bir sığınmacı ve ikincil koruma altındaki bir yabancı aynı hak ve yükümlülüklere sahiptir. Sığınmacılar ve ikincil koruma altındaki yabancılar, diğer unsurların yanı sıra, oturma izni ile Hırvatistan'da kalma hakkına sahiptir (yarıkarbon kimlik kartı). İltica statüsü ile ikincil koruma statüsü arasındaki fark, sığınmacılar için oturma izni beş (5) yıllık bir süre için verilirken, ikincil koruma altındaki bir yabancı için oturma izni üç (3) yıllık bir süre için verilir. İkamet izinlerinin geçerlilik süresinin sona ermesi üzerine sığınmacılar ve ikincil koruma altındaki yabancılar, ikamet ettikleri yere göre emniyete/karakola yeni bir oturma izni talebinde bulunurlar.

Uluslararası sığınmaya sahip kişiler, seyahat belgesi başvurusunda bulunma hakkına sahiptir. İltica ve ikincil koruma arasındaki seyahat belgeleri açısından farklılık, seyahat belgelerinin düzenlendiği yetki alanında ve geçerlilik süresindedir. Bir sığınmacı için seyahat belgesi beş (5) yıllık bir süre için düzenlenmiş geleneksel pasaport, üçüncü bir ülke vatandaşı için (ikincil koruma altındaki yabancılara yönelik) özel seyahat belgesi, yabancıların alanını düzenleyen hükümlere göre iki (2) yıl süreyle düzenlenir.
Ayrıca gayrimenkul satın alma hakkı konusunda da fark bulunmaktadır. 1951 tarihli Mültecilerin Statüsüne İlişkin Sözleşme tarafından öngörüldüğü için, yalnızca sığınma hakkı tanınan kişiler bu hakka sahiptir.

1.3.6. İltica ve ikincil koruma arasındaki fark nedir?